Znamię Bestii – Chi Rho χξς

Fałszerstwo objawienia Bożego   (Apokalipsa 13:18)
Księga Apokalipsy objawia, że Bestia czyli Antychryst odznaczać się będzie szczególnym i niepowtarzalnym znamieniem (piętnem), które zostało w zapisane trzema literowymi symbolami ΧΞΣ. Piktogram trzech symboli jest znakiem identyfikującym Bestię oraz jej fałszywego boga. Pierwotny piktogram: „ΧΞΣ” został w nowoczesnych wydaniach Pisma Świętego zastąpiony fałszywą liczbą „666”.

Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba ta bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć. (Apokalipsa 13:18, Biblia Tysiąclecia)

Chrystus Pan nie objawił Janowi, że piętnem Bestii będzie liczba: “666“, lecz objawił mu, że znamieniem Bestii jest symboliczny piktogram, składający się z trzech greckich liter: ΧΞΣ. W najstarszym fragmencie greckiego papirusu (Chester Beatty III, P47), we frazie 13:18 nie występuje suma „666“, ani słowne: „sześćset sześćdziesiąt sześć”, lecz tylko piktogram trzech symboli: ΧΞΣ. Zastąpienie trzech symbolicznych liter ΧΞΣ sumą 666, jest manipulacją wprowadzającą czytelników Piśma Świętego w błąd. Fałszerze tego tekstu powołują się na gematrię, jako rzekomego argumentu uzasadniającego wygenerowanie liczby 666 i wcielenie jej do tekstu Apokalipsy, w miejsce trzech symbolicznych liter: ΧΞΣ. (Patrz: wikipedia.org/wiki/Gematria). Gematria, to nic innego, jak numerologiczne wróżbiarstwo, co w pogańskich religiach było powszechną praktyką. Wcielenie do frazy 13:18, w miejsce trzech symboli „ΧΞΣ” sumy „666”, jest fałszerstwem uczonych, inspirowanych przez samego Szatana. Sfałszowanie tej kluczowej frazy zaciemniło istotę tego proroczego objawienia i uniemożliwia identyfikację Bestii. To fałszerstwo dokonane w IV wieku, jest powodem, że wielu chrześcijan starających się w przeszłości usilnie zrozumieć kim jest Bestia, było z góry skazanych na niepowodzenie, ponieważ liczba „666”, mającą rzekomo być liczbą Antychrysta wskazywała na wielu królów i możnowładców, co wprawiało badających to proroctwo w zakłopotanie i stało się powodem niepewności i spekulacji. Przyjęta w chrześcijaństwie interpretacja, że trzy szóstki: „6-6-6” wskazują na Antychrysta, jako na człowieka będącego uosobieniem niedoskonałości, jest niezasadna i nie uprawnia do wstawienia w miejsce pierwotnego piktogramu ΧΞΣ, trzech szóstek: „6-6-6”, które z kolei generują fałszywą sumę:“sześćset sześćdziesiąt sześć“, którą uczeni wykrętnie interpretują, jako skrót symbolu χξς (abbreviated form). Błędem jest także przetłumaczenie słowa: arithmos, jako liczbę, (666), która ma rzekomo identyfikować Bestię czyli fałszywego Chrystusa. Słowo aritmos jest zwykłym liczebnikiem pierwotnych trzech symboli ΧΞΣ i nie odnosi się do liczby 666, jako takiej, lecz jest liczebnikiem tych trzech symbolicznych liter Χ-Ξ-Σ. Nie występowanie w pierwotnych manuskryptach liczby 666 potwierdza fakt, że język grecki w czasie powstania Apokalipsy nie dysponował matematycznymi cyframi, od 0 do 9. Matematyczne cyfry pochodzące z Indii, zostały dopiero w VII wieku n.e. asymilowane do greckiego alfabetu. W manuskrypcie P47 znamię Bestii zapisane zostało, jako piktogram składający się z trzech greckich liter: ΧΞΣ, którym nie był przydzielony żaden kod cyfrowy. W pierwszym wieku chrześcijańskiej ery manuskrypty pisane były tylko majuskułami, i tak też piętno Bestii jest zanotowane w najstarszych manusktyptach: ΧΞΣ, (Chi, Xi, Stigma). Fakt nie wystąpowania we frazie, 13:18 sumy „666”, jest potwierdzony także przez młodsze średniowieczne teksty greckie z XVI wieku:

Stephanus Textus Receptus 1550
ἀὯδε ἡ σοφία ἐστίν ὁ ἔχων τὸν νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου ἀριθμὸς γὰρ νθρώπου ἐστίν καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς

Scriveners Textus Receptus
ὧδε ἡ σοφία ἐστίν. ὁ ἔχων τὸν νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί, καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξϛ’.

Greek Orthodox 1904
Ὧδε ἡ σοφία ἐστίν· ὁ ἔχων νοῦν ψηφισάτω τὸν ἀριθμὸν τοῦ θηρίου· ἀριθμὸς γὰρ ἀνθρώπου ἐστί· καὶ ὁ ἀριθμὸς αὐτοῦ χξς’.

Tischendorf 8th Edition
ὧδε ὁ σοφία εἰμί ὁ ἔχω νοῦς ψηφίζω ὁ ἀριθμός ὁ θηρίον ἀριθμός γάρ ἄνθρωπος εἰμί καί ὁ ἀριθμός αὐτός χξϛ

Monogram Konstantyna piętnem Bestii
Solarny symbol Chi – Rho , był przez legiony rzymskie dowodzone przez cesarzy przywoływany przed rozpoczęciem każdej bitwy, jako znak zaklęcia, który był wypisany na świętym standarze legionów Vexillum. Legioniści czcili Vexillum, przysięgali na Vexillum i zaklinali Vexillum, prosząc boga Jowisza o zwycięstwo w każdej nadchodzącej bitwie. Vexillum był zawsze obecny na polu bitwy, niesiony przez vexillariusa, którego eskortowało 50 legionistów gotowych poświęcić swoje życie w obronie Vexillum, w razie zagrożenia i jego utraty na rzecz wroga. Legiony rzymskie wierzyły w opiekę boga Jowisza, który w postaci orła niesionego na Vexillum, był obecny na polu bitwy. Konstantyn przed bitwą z Maksencjuszem poinformował swoich żołnierzy, że, modląc się ujżał na niebie nie określony bliżej znak: „caeleste signum die”, co było interpretowane, jako oznakę przychylności anonimowego bóstwa: ”instinctu divinitatis”, że zwycięstwo nad Maksencjuszem jest zapewnione. Kim było anonimowe bóstwo, które rzekomo widział Konstantyn, tego cesarz do końca swego życia nie ujawnił. Natomiast to bóstwo zidentyfikowali po śmierci Konstantyna biografowie cesarza, Laktancjusz oraz Euzebiusz z Cezarei. To ”cudowne” widzenie cesarza Konstantyna, opisane przez Euzebiusza, jest typową fikcją literacką, czyli jest kłamstwem nie mającym z historyczną prawdą nic wspólnego. Niepodważalnym dowodem, że te legendy są zmyślone przez biografów cesarza Konstantyna, dowodzi triumfalny łuk upamiętniający zwycięstwo Konstantyna nad Maksencjuszem, który jest niemym świadectwem prawdziwej wiary cesrza Konstantyna. Triumfalny łuk Konstantyna jest jednym wielkim okrzykiem pogańskiej religii i dowodem świadczącym przeciwko chrześcijańskiej wierze cesarza Konstantyna. Na tym ogromnym łuku nie zostało upamiętnione ani jedne świadectwo chrześcijaństwa Konstantyna, a tytuł Chrystus (Χριστός), mający rzekomo być inspiracją do skonstruowania monogramu Chrystusa, nie został ani jeden raz na łuku wyryty. Natomiast wyryto tajemniczą formułę nieznanego Boga: “instnctu divinitatais“, będącą anonimowym symbolem solarnych bogow, których czcił cesarz Konstantyn. Chrześcijański cesarz nie czcił Chrystusa, lecz był żarliwym czcicielem słonecznych bogów: Sol Invictus oraz Apollo. Po zwycięstwie nad Majsencjuszem cesarz nie dziękował Chrystusowi, lecz w triumfalnym pochodzie udał się przez Forum Romanum do świątyni na Kapitolu, aby złożyć Jupiterowi, Junonie i Minerwie krwawą ofiarę z cielca, jednak ten fakt został przez biografów cesarza przemilczany, ponieważ nie charmonizował z koncepcją chrześcijańskiego cesarza. Legendy, jakoby Chrystus pomógł Konstantynowi odnieść militarne zwycięstwo nad Maksencjuszem i zmasakrować jego żołnierzy, pod wyrunkiem, że umieści monogram Chrystusa na sztandarach swojej armii – labarum, jak też ukazanie się świetlistego krzyża, a także cudowne i rzekome nawrócenie się cesarza Konstantyna zostały zmyślone wiele lat po bitwie Konstantyna z Maksencjuszem i są jednym wielkim stekiem kłamstw, mających ukazywać cesarza Konstantyna, będącego czcicielem pogańskich bogów w aureoli chrześcijanina.

Pochodzenie katolickiego monogramu Chrystusa
Symbol ΧΞΣ, którym oznaczona została Bestia, oraz symbol Chi – Rho są słonecznymi symbolami spotykanymi w religii Egiptu oraz Babilonu, już kilka wieków przed chrześcijańską erą. Znamię Bestii z Apokalipsy ΧΞΣ, (Chi – Xi – Stigma), zawiera identyczne symbole, które wypisane były na sztandarze legionów Konstantyna labarum. Kościół rzymskokatolicki do tzw. monogramu Chrystusa ☧ odwołuje się, jako do własnego, i ten symbol jest w liturgii katolickiej wszechobecny. Rozbieżność interpretacji, co te słoneczne symbole: Chi – Rho oraz symbol ΧΞΣ, oznaczają, istnieje tylko pomiędzy księgą Apokalipsy, która mówi, że symbol ΧΞΣ, jest znamieniem Bestii, a Kościółem rzymskokatolickim, który czci monogram ☧, skonstruowany przez cesarza Konstantyna, jako rzekomy monogramem Chrystusa. Ta nieprzypadkowa zbieżność jest Bożym zrządzeniem i jest istotą tego objawienia, które demaskuje Kościół rzymskokatolicki, jako ten, który czci tych samych bogów słońca, których czcił cesarz Konstantyn w symbolu: Chi-Rho (XP). Biografowie cesarza Konstantyna Laktancjusz oraz Euzebiusz dowodzą, że anonimowe bóstwo „caeleste signum die”, czyli Chi Rho, jest monogramem Chrystusa, ponieważ dwie początkowe litery greckiego Χριστός (Christos), „X” oraz „P” są identyczne z symbolami: Chi = X oraz P = Rho, co jest interpretowane jako objawienie się Chrystusa cesarzowi. Czy ten przypadek i zbieg okoliczności, że dwie początkowe litery greckiego Mesjasza (Χριστός), występujące w słonecznym symbolu Chi Rho, mają być dowodem, że Chrystus Pan objawił się cesarzowi? Archeologia demaskuje katolicki monogram Chrystusa Chi Rho (☧), jako magiczny symbol boga słońca, czczony w Egipcie już pięć wieków przed rzekomym widzeniem cesarza Konstantyna, co władca Egiptu Ptolemeusz III Euergetes (284-221 p.n.e) uwiecznił wybiciem osiem serii brązowych monet, na których głównym motywem jest magiczny symbol słońca Chi-Rho. Legenda że Chrystus objawił cesarzowi swój monogram, jest typowym pogańskim przesądem, nie mającym z nauką Jezusa Chrystusa i z Ewangelią Bożą nic wspólnego.

Chi Rho – znamię Bestii
Proroctwo mówi, że Bestia odznacza się szczególnym religijnym znakiem, który jest jej nieodłącznym atrybutem. To znamię jest kultem fałszywego boga którego Bestia reprezentuje. Atrybut który zawsze towarzyszący Bestii jest formułą Trójcy: „W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego“. Formuła Trójcy jest istotą faszywej ewangelii, na której zbudowany jest cały system religii człowieka grzechu (2 Tes 2:4). Pismo mówi, że z ust „Bestii“ wychodzą: trzy nieczyste duchy, co jest alegorią odnoszącą się do bałwochwalczego kultu Bestii. Słowa: podobne żabom, są aluzją do egipskiej bogini Heqet, mającą postać kobiety z głową żaby, czczoną przez Egipcijan, w czasie pobytu Hebrajczyków w Egipcie, co zostało ukarane plagą żab (Ks. Wyjścia 7:26). Piętno które mieszkańcy ziemi mają przez Bestię wyciśnięte na czołach, jest nazwane charagmą, (Strong G 5480). Słowo “charagma” występuje tylko w księdze Apokalipsy i odnosi się do wyciśnięcia piętna na czole, będące synonimem umysłu człowieka.
Charagma jest znakiem duchowym i religijnym tych, co uwielbiają Bestię i czczą jej fałszywego boga. Księga Apokalipsy przepowiada, że cały świat będzie uwielbiał Bestię (Ap. 13:8), i będzie przez Bestię wciągnięty do uprawiania kultu fałszywego boga Trójcy:

I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło, (Apokalipsa 13:16, Biblia Tysiąclecia)

Pierwsza litera piktogramu „Χ”, symbolizuje katolicki Krucyfiks, traktowany jako znak prawdziwej wiary. Krucyfiks, jest synonimem Trójcy Świętej, czego wyrazem jest żegnanie się katolików prawą ręką znakiem krzyża: „W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego“. Bóg ostrzega wszystkich mieszkańców ziemi, aby nie przyjmowali religijnego piętna (znamienia), i nie oddawali się kultowi fałszywego Boga.

Za nimi ukazał się trzeci anioł, wołając donośnym głosem: Każdy, kto oddaje pokłon Bestii i jej obrazowi oraz nosi jej znamię na ręku lub na czole, również będzie musiał pić przygotowane wino z kielicha gniewu Bożego, i to wcale nie rozcieńczone wodą. Będzie też dręczony ogniem i siarką na oczach świętych aniołów i Baranka.
(Apokalipsa 14:9-10, Biblia Warszawsko-Praska)

Piętno lub znamię, które „wszyscy mali i wielcy” (Ap 13:16) przyjmują na czoła lub na prawą rękę jest przenośnią, odnoszącą się do skażonego bawochwalstwem umysłu ludzi, którzy zamiast Wszechmogącego Boga , który stworzył niebo i ziemię, czczą nieistniejącego trójgłowego demona Bestii. Apokalipsa ukazuje tylko dwie klasy ludzi: Ci, co czczą jedynego Boga Stwórcę nieba i ziemi, oraz ci, co czczą i uwielbiają fałszywego boga Bestii. Proroctwo mówi, że do czczenia fałszywego Boga, Bestia, czyli człowiek grzechu (1 List do Tes 2:4) zwiedzie wszystkie narody ziemi:

I sprawia, że wszyscy: mali i wielcy, bogaci i biedni, wolni i niewolnicy otrzymują znamię na prawą rękę lub na czoło. (Apokalipsa 13:16, Biblia Tysiąclecia)

Tak jak piętnem jest czczenie fałszywego boga, tak też czczenie Boga Izraela Jahwe i Stwórcę nieba i ziemi, jest pieczęcią Bożą i znakiem przynależności do prawdziwego Boga. Chrześcijanie miłujący Chrystusa, odawają cześć tylko Bogu Ojcu, którego czcił także Chrystus Pan (Ew. Jana 17:3; Ap 14:12). Wiara Jezusowa, jest wiarą w jedynego Boga Stwórcę, dlatego ci, co taką wiarę Jezusową wyznawają, mają na czole, czyli na umyśle wyciśniętą pieczęć Bożą:

I widziałem, a oto Baranek stał na górze Syońskiej, a z nim sto czterdzieści i cztery tysiące, mających imię Ojca jego napisane na czołach swoich. (Apokalipsa 14:1, Biblia Gdańska)

Przeciwieństwem pieczęci Bożej, jest piętno Bestii χάραγμα, Strong 5480, co znaczy wypalać lub wyciskać znak na ludziach lub na bydle domowym, w celu identyfikacji ich właściciela.

Sprawiła [wreszcie], że wszystkim – małym i wielkim, bogatym i ubogim, wolnym i niewolnikom wyciśnięto znamię na prawej ręce lub na czole. (Apokalipsa 13:16, Biblia Warszawsko-Praska)

Monogram Konstantyna
znak Trójcy świętej

Tragizm wszystkich małych i wielkich mieszkańców ziemi, polega na tym, że oni nie są świadomi swego zwiedzenia i są głęboko przekonani, że należą do prawdziwego Kościoła Bożego. Podążające za Bestią narody zostały oślepienione splendorem “Wielkiej Nierządnicy“ oraz czarami spirytystycznych obrzędów, sprawowanych przez “Wielką Nierządnicę“ (Ap: 17:3-4)

„… i nie zabłyśnie już w tobie blask świecy, i nie usłyszy się w tobie głosu oblubieńca ani oblubienicy; gdyż kupcy twoi byli wielmożami ziemi, gdyż czarami twymi dały się zwieść wszystkie narody. (Apokalipsa 18:23, Biblia Warszawska)

Adwentyści Dnia siódmego czczą fałszywego boga
Prorokini Adwentystów D.S. Ellen White, dowodzi, że piętnem Bestii jest święcenie niedzieli, jako fałszywego dnia odpocznienia, co jest nauką błędną, odwracającą uwagę od pierwszych trzech przykazań Bożego Dekalogu. Pani Ellen White skrajnie wywyższyła święcenie Szabatu, czyniąc z tego przykaznia pieczęć Bożą i równocześnie dowodzi istnienie „Przenajświętszej Trójcy”. Święcenie Szabatu jest tylko jedną częścią prawdy, której nie da się pogodzić z faktem, że Adwentyści wierzą w Trójcę i to demskuje Kościół Adwentystów, jako wyznanie niebiblijne skażone sofistyką trynitarną. Żelazną regułą Biblii jest zasada, że istnieje tylko jeden Bóg i ta reguła nie dopuszcza żadnych kompromisów:

Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. Nie będziesz miał bogów innych oprócz Mnie. ( Pwt. 5:6 Biblia tysiąclecia)

Twierdzić, że przez święcenie Szabatu czci się prawdziwego Boga, Stwórcę nieba i ziemi, a zarazem wyznawać wiarę w Przenajświętszą Trójcę, jest przekrętem i przestępstwem pierwszego przykazania Bożego. Czczenie Trójcy przez Adwentystów DS, i równoczesne świętowanie Szabatu, jako pamiątki stworzenia świata, jest absolutną niekonsekwencją, ponieważ obie te nauki zaprzeczają sobie, i wzajemnie się wykluczają. Jeżeli pięczęcią, którą opieczętowani są prawdziwi czciele Boga Izraela Jahwe, (Ap. 7:3; Ap.14:1; Ap. 22:4), jest imię Boże Jahwe, to nie może tą pieczęcią być Szabbat, jak twierdzi Ellen White. Tak jak imię Boga Ojca Jahwe jest pieczęcią, tak imię trójgłowego demona ”Bestii z morza” jest piętnem. Nie może przeto być piętnem święcenie niedzieli, lecz jest to czczenie „posągu”, czyli boga Bestii. Demoniczny bóg „Besti z morza” jest oznaczony trzema symbolami; χξϛ, które w nowoczesnych wydaniach Pisma Świętego zostały przed czytelnikami ukryte i zastąpione liczbą: „sześćset sześćdziesiąt sześć”.

Kielich gniewu Wschmogącego Boga
Bóg pod adresem tych, co uwielbiają Bestię i czczą jej trójgłowego demona, wyrzekł najbardziej złowrogą groźbę, jaka jeszcze nigdy dotąd nie została wypowiedziana:

A trzeci anioł szedł za nimi, mówiąc donośnym głosem: Jeżeli ktoś odda pokłon zwierzęciu i jego posągowi i przyjmie znamię na swoje czoło lub na swoją rękę, to i on pić będzie samo czyste wino gniewu Bożego z kielicha jego gniewu i będzie męczony w ogniu i w siarce wobec świętych aniołów i wobec Baranka. (Apokalipsa 14:9-10, Biblia Warszawska)

Jednak Bóg nie dopuści wyrządzić szkody tym mieszkańcom ziemi, którzy są nieświadomi swojego zwiedzenia, zanim nie zostaną o swoim zwiedzeniu ostrzeżeni. Groźba unicestwienia i utraty życia wiecznego, nie zostanie przez Boga spełniona, dopóki mieszkańcy ziemi, nie zostaną powiadomieni o swoim zwiedzeniu, przez Anioła mającego pieczęć Boga żywego:

Zobaczyłem też innego anioła. Zbliżał się od wschodu słońca i miał pieczęć Boga żywego. On to zwrócił się z takim oto rozkazem do czterech aniołów którzy mieli dokonać spustoszenia na ziemi i na morzu: Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, aż wyciśniemy pieczęci na czołach sług Boga naszego. (Apokalipsa 7:2-3, Biblia Warszawsko-Praska)

Tak jak lud Izraela został wyrwany z bałwochwalczego Egiptu i odniósł zwycięstwo nad religią Szatana, tak też lud Boży Nowego Przymierza odniesie zwycięstwo nad fałszywym bogiem Bestii oraz nad czarami „Wielkiej Nierządnicy” (Ap 18:3). Konstantynopolitańskie wyznanie wiary, wyznawane przez wszystkie chrześcijańskie Kościoły, nie jest nauką Chrystusa i apostołów. Trzej aniołowie z Apokalipsy nawołuje mieszkańców ziemi, aby oddali chwałę prawdziwemu Bogu, który stworzył niebo i ziemię (Ap.14:6; Dzieje Ap. 14:15).

Potem ujrzałem innego anioła lecącego przez środek nieba, mającego odwieczną Dobrą Nowinę do obwieszczenia wśród tych, którzy siedzą na ziemi, wśród każdego narodu, szczepu, języka i ludu. Wołał on głosem donośnym: Ulęknijcie się Boga i dajcie Mu chwałę, bo godzina sądu Jego nadeszła. Oddajcie pokłon Temu, co niebo uczynił i ziemię, i morze, i źródła wód! (Apokalipsa 14:6-7, Biblia Tysiąclecia)

Tylko ci, co odniosą zwycięstwo nad faszywą religią Bestii i odwrócą się jej bałwochwalczych i spirytystycznych praktyk, będą zaliczeni do zwyciężców nad kultem fałszywgo Boga Bestii:

Zwycięzca to odziedziczy i będę Bogiem dla niego, a on dla mnie będzie synem. A dla tchórzów, niewiernych, obmierzłych, zabójców, rozpustników, guślarzy, bałwochwalców i wszelakich kłamców: udział w jeziorze gorejącym ogniem i siarką. (Apokalipsa 21:7-8, Biblia Tysiąclecia)

Zapowiedź duchowej wojny
Duchowa walka pomiędzy Ewangelią Chrystusa a fałszywą ewangelią Antychrysta trwać będzie aż do nadejścia dnia sądnego. Świat będzie podzielony tylko na dwie klasy ludzi: na tych, co czczą żywego i jedynego Stwórcę nieba i ziemi oraz na tych, co przyjmują na czoło i na prawą rękę piętno Bestii:

I ujrzałem wychodzące z paszczy Smoka i z paszczy Bestii, i z ust Fałszywego Proroka trzy duchy nieczyste jakby ropuchy; a są to duchy czyniące znaki – demony, które wychodzą ku królom całej zamieszkanej ziemi, by ich zgromadzić na wojnę w Wielkim Dniu wszechmogącego Boga. (Apokalipsa 16: 13-14, Biblia Tysiąclecia)

Wszystkie znaki na ziemi ukazują, że przygotowania do religijnej wojny są już daleko zaawansowane. Duchy Smoka, Bestii oraz Fałszywego Proroka, zawładnęły już umysłami królów i umysłami mieszkańców ziemi, aby zgromadzić ich do ostatniej wojny, przeciwko Wszechmogącemu Bogu.